اولین قدمهای دخترم

سلام عزیز مامان

امروز بعد از چند وقت تونستم بیام و به وبلاگت سر بزنم چون می دونی حدود یک هفته بود که رفته بودیم کرج واونجا دختر نازم سرمای سختی خورد و منم ازش گرفتم و حالم خیلی بد بود ولی الحمدلله حالا بهتریم راستی قبل از اینکه چیز دیگه ای بگم اول اینو بگم که دختر عزیزم از دیروز اولین قدمهاشو بدون کمک برداشت و این کار و خیلی ماهرانه انجام داد و برای اولین بار بود که بدون کمک حدود 3 تا 4 دقیقه ایستاد و تازه وقتی عمه مژگان براش دست زد در همون حال شروع به رقصیدن کرد و فکر می کرد خیلی استاده راستش انقدر ذوق کرده بودم که حد نداشت شایدم به خاطر این بود که خیلی نگران بودم، اما دخترم کلا یک دفعه همه کاراشو شروع کرد و حالا هم راه رفتنش همینطور بود یک دفعه از جاش بلند شد و ایستاد و شروع به قدم زدن کرد تو وقتی که اصلا انتظارشو نداشتیم،امروز هم از صبح هی بلند می شه و روی پاهاش می ایسته و دو سه قدم بر می داره و بعد می افته زمینو می خنده آخره این هفته رامین برای امتحان دکترا می ره ترکیه خیلی استرس دارم از یک طرف برای اینکه انشالله قبول بشه و از طرف دیگه نگران هوا و رفت و آمدش هستم اونم از الان ناراحته و می گه نمی تونم دوری لنا رو 4 روز تحمل کنم امیداوارم که بتونه قبول بشه و یک سال زحمتش هدر نره و همینطور فشاری که من توی این یکسال تحمل کردم چون که انگار اصلا شوهر نداشتم و تنها بودم بجز وقتی که کرج می رفتیم رامین همیشه یا کلاس بود یا اینکه در حال درس خوندن بود.